Szczeliniec Wielki (919 m) jest najwyższym szczytem Gór Stołowych, a zatem zalicza się do Korony Gór Polski. Fani rekordów docenią fakt, iż jest to najwyższa w Europie góra zbudowana z niesfałdowanego piaskowca.
Szczyt posiada wygląd wydłużonego stoliwa pociętego szczelinami. Najgłębszą szczeliną jest Piekło (30 metrów głębokości). Wewnątrz korytarzy panuje wspaniały klimat, a w niektórych miejscach leży śnieg utrzymujący się do lipca.
Wymyślne formy skalne działają na wyobraźnię i stały się kanwą wielu legend, jak choćby tej o zamku i księżniczce, która zakochała się w Murzynie, kupcu przejeżdżającym opodal ze swoją karawaną. Rozgniewało to zazdrosnego Ducha Gór – Liczyrzepa od dawna starał się o rękę panny, więc z zazdrości cały zamek wraz z księżniczką, a także Murzyna z orszakiem, zamienił w skały. Warto o tym pamiętać, mijając „Murzynka”, „Pałac” oraz „Pannę”…
Zwiedzanie Szczelińca możemy zacząć w dwóch miejscach:
- na parkingu w Karłowie – to bardziej popularne rozwiązanie, ze względu na łatwiejszy dojazd oraz udogodnienia na szlaku (schody, poręcze); Karłów leży na wysokości 750 m, a zatem do pokonania mamy ledwie 170 metrów przewyższenia; po drodze mijamy deptak ze straganami i fast-foodami; Na szczyt Szczelińca prowadzą liczące 680 stopni kamienne schody. Zbudowane zostały one na przełomie XVIII i XIX w. przez Franciszka Pabla i z pewnymi przeróbkami służą zwiedzaniu do dziś. (UWAGA: Zimą schodów nikt nie odśnieża, trzeba iść uważnie i trzymać się poręczy, najlepiej być wyposażonym w miniraki.)
- na parkingu w Pasterce – dostać się tam można wąską drogą odchodzącą od Szosy Stu Zakrętów; bezpłatny, ale mały parking (tylko na 10 aut) znajduje się na wysokości ok. 700 m, toteż musimy pokonać około 220 metrów przewyższenia.
Trasa po Labiryncie Skalnym zaczyna się tuż obok schroniska (kasa) i jest jednokierunkowa – prowadzi po wierzchowinie Szczelińca, a na jej końcu znajdują się schody sprowadzające na dół do Karłowa. Po kupieniu biletu i wejściu na trasę prowadzącą przez Labirynt nie ma możliwości powrotu do schroniska – trzeba zejść do Karłowa. Natomiast schody z Karłowa do schroniska są dwukierunkowe – oznacza to, że można dojść z Karłowa do schroniska i wrócić tymi samymi schodami do Karłowa bez konieczności kupowania biletu i przechodzenia przez Labirynt.
Cała trasa (pętelka): z Karłowa – dojście do schroniska „Na Szczelińcu” – przejście trasy turystycznej po Szczelińcu Wielkim – zejście do Karłowa zajmuje turyście o przeciętnej kondycji ok. 2 h bez odpoczynku.
W okresie zimowym (który na Szczelińcu potrafi trwać od listopada do końca kwietnia) trasa dojściowa do schroniska „Na Szczelińcu” jest otwarta, natomiast trasa po Labiryncie jest oficjalnie zamknięta. Oznacza to, że nie są sprzedawane bilety na trasę, nikt jej nie zabezpiecza i nie przygotowuje do korzystania przez turystów. Wprawdzie wejście nie jest zagrodzone, ale jeżeli ktoś zdecyduje się wejść – robi to na własną odpowiedzialność.
Zimowa wersja trasy omija zejście do szczeliny Piekiełko i zamyka schody zejściowe ze Szczelińca. Przebieg trasy w okresie zimowym wygląda więc następująco: Karłów – Schronisko Na Szczelińcu – Tron Liczyrzepy – Afryka – Kwoka – Słoń – Tarasy Południowe – powrót TĄ SAMĄ DROGĄ do schroniska – powrót tymi samymi schodami do Karłowa.
Obiekt PTTK „Na Szczelińcu” znajduje się na wierzchowinie najwyższego szczytu Gór Stołowych na wysokości 905 m n.p.m., w miejscu, do którego nie dochodzi żadna droga i nie może dojechać żaden pojazd. Dawno temu ludzie zafascynowani tym miejscem wybudowali tu 665 schodów oraz schronisko na szczycie – i tak pozostało do dziś.
